اختصاصی قدس آنلاین - ساحل عباسی / این نویسنده و پژوهشگر در ادامه به کارکردهای فرهنگی خمس اشاره کرد و افزود: مراجع تقلید با مصرف خمس دریافتی در اموراتی که مشخص شده می تواند به توسعه فرهنگ دینی بینجامد. وی در ادامه تصریح کرد: برای توسعه فرهنگی جامعه راهکارهایی وجود دارد که باید به آنها توجه ویژه ای شود. دکتر بهداروند با تأکید براینکه باید تبلیغ دین را یک امر جدی در این راستا در نظر بگیریم، گفت: طلاب علوم دینی نقش اصلی توسعه فرهنگ دینی جامعه را عهده دار هستند.
این جامعه شناس و پژوهشگر در ادامه به ضرورت فرهنگ سازی برای تبیین جایگاه خمس در جامعه اشاره کرد و گفت: پرداخت خمس و زکات در جامعه کمرنگ شده است و باید توسعه فرهنگی را به این معنا که واجبات دینی برای مردم روشن شوند در نظر بگیریم. دکترمحمدمهدی بهداروند با تأکید براینکه فرهنگ پرداخت خمس و زکات در جامعه کم رنگ شده است، تصریح کرد: کم توجهی مردم به پرداخت خمس به عنوان یک واجب دینی به میزان دینداری مردم بستگی دارد. وی افزود: ما باید توسعه فرهنگ دینی را به سمتی ببریم که جامعه به واجبات دینی خود ملتزم باشد.
دکتر بهداروند در ادامه به راهکارهای دینداری جامعه نیز اشاره کرد و گفت: مبلغان دینی باید مراقب باشند که در منابر خود از مسایلی دم نزنند که با دینداری نسبتی ندارد، زیرا بیان هجویات سیاسی تنها باعث دوری مردم از دین می شود.
وی افزود: حوزه های علمیه، نخبگان و صدا و سیما باید برای هدایت مردم به سمت زندگی دینمدارانه تلاش بیشتری کنند. زیرا سمت و سویی که جامعه در پیش گرفته و توسعه فرهنگ غربی برای اسلام ونظام خطر دارد.
این استاد دانشگاه در پاسخ به شبهه ای دربارخمس گفت: اینکه گفته می شود خمس فقط در مکتب شیعه است و کمک های مالی مردمی به رهبران دینی سایر ادیان نیز وجود دارد صحیح است. اما بایدمتذکر شد که طراحان این شبهات در نظر داشته باشند که خمس و کمک مالی مردمی به رهبران دینی دو امر کاملا جدا از هم هستند.
بهداروند در تشریح این مطلب یادآور شد: خمس یک واجب الهی است در قرآن به آن اشاره مستقیم شده است و مسلمان مکلف به پرداخت یک پنجم مازاد درآمد سالانه خود به مرجع تقلید خود است. این استاد دانشگاه در ادامه افزود: اما آنچه تحت عنوان کمک به برنامه های فرهنگی دین و کمک به مستمندان در همه ادیان وجود دارد، مالیات هایی است که الزام دینی در پرداخت آن وجود ندارد و الزامی هم اگر باشد یا حکومتی است یا از سوی رهبران دینی نه اینکه در کتاب وحی به آن اشاره شده باشد.